Constructieve ontwerpoverwegingen voor spuitgietcontainers

Structurele ontwerpoverwegingen voor spuitgietcontainers

Spuitgieten is het proces waarbij gesmolten kunststof onder hoge druk en bij een lagere temperatuur via een spuitmond in een gesloten mal wordt geïnjecteerd om het eindproduct te vormen. Zowel thermoplasten als thermoharders kunnen door spuitgieten worden gevormd. Bij de productie van verpakkingscontainers wordt het voornamelijk gebruikt om verschillende dozen te produceren, zoals diverse omloopbakken en kleine dozen. Voor dozenvormige verpakkingscontainers moet bij het structurele ontwerp rekening worden gehouden met de volgende aspecten: 1. Wanddikte van de container
Het ontwerp van de wanddikte beschouwt voornamelijk drie aspecten: dikte, uniformiteit en soepele overgang.

① Dikte: De wanddikte van de container wordt voornamelijk bepaald door het doel, het type kunststof en de structuur. Voor thermoplasten mag deze over het algemeen niet minder zijn dan 0,6 mm, en 2-4 mm wordt vaak gekozen. Voor thermoharders, vanwege hun slechte vloeibaarheid, moet de dikte groter zijn, waarbij kleine onderdelen 1,6-2,5 mm zijn en grote onderdelen 3,2-8 mm, met een maximum van niet meer dan 10 mm.

② Uniformiteit: De uniformiteit van de wanddikte heeft een aanzienlijke invloed op de kwaliteit van de container. Als de dikte van een container te veel varieert, veroorzaakt dit ongelijkmatige krimp, wat resulteert in defecten zoals vervorming en scheuren. Daarom moeten bij het structurele ontwerp zoveel mogelijk structuren met uniforme dikte worden gebruikt.

③ Zachte overgang: In sommige containers, waar bepaalde onderdelen verschillende diktes vereisen vanwege structurele behoeften, zoals bij containerbochten, moet een zachte overgang worden gebruikt om abrupte veranderingen in de doorsnede te voorkomen.

2. Verbetering van de stijfheid Kunststoffen zijn relatief flexibel, wat resulteert in containers met een slechte stijfheid. Omloopbakken dragen echter soms aanzienlijke belastingen. Daarom moeten verschillende structurele maatregelen worden genomen om de stijfheid te verbeteren.

① Toevoegen van verstevigingsribben: Verstevigingsribben verbeteren de sterkte en stijfheid van de container. Basiseisen voor verstevigingsribben zijn: een groot aantal, dunne wanden, lage hoogte, voldoende helling en een afgeronde bodem. De richting van de verstevigingsribben moet worden uitgelijnd met de materiaalstroomrichting om de taaiheid van de kunststof te verbeteren.

② Verbetering van de vorm: Doosvormige containers zijn vaak rechthoekige dunwandige onderdelen, die gemakkelijk vervormen. Er moeten verschillende verstevigingsmaatregelen worden genomen, zoals het lichtjes bol maken van de vier zijwanden om de stijfheid te verbeteren; strookversteviging op de zijwanden om verdraaiing te voorkomen; randversteviging aan de containerranden om vervorming van de opening te voorkomen; en bodemversteviging door een gegolfde of gebogen vorm aan de bodem te ontwerpen.

③ Redelijke ondersteuning: Doosvormige containers hebben een groot bodemoppervlak, maar het gebruik van het gehele bodemoppervlak als ondersteuning is onredelijk, omdat een lichte boog aan de bodem voorkomt dat deze plat staat. Daarom moet de oppervlakteondersteuning worden veranderd in lijnondersteuning of puntondersteuning, zoals convexe randondersteuning (d.w.z. lijnondersteuning) of verhoogde voetondersteuning (d.w.z. puntondersteuning); de hoogte van de convexiteit is over het algemeen 0,3~0,5 mm.

④ Hoeken: Hoeken zijn de kruispunten van twee of drie oppervlakken. Ongeacht de vorm van de container, moeten alle kruispunten worden afgerond. Dit verbetert de stijfheid van de container aanzienlijk, verbetert de vuleigenschappen van de kunststof, verdeelt de spanning en vermindert vervorming. 3. Lossingshoek
Om het ontvormen te vergemakkelijken, moet bij het ontwerpen van de container rekening worden gehouden met een geschikte lossingshoek. Een te kleine lossingshoek maakt het ontvormen moeilijk en beschadigt het containeroppervlak; een te grote lossingshoek beïnvloedt de maatnauwkeurigheid.

De lossingshoek varieert afhankelijk van de vorm van het kunststof onderdeel, het type kunststof, de malstructuur, de oppervlakte ruwheid, de vormmethode, enz. Over het algemeen is de lossingshoek die vaak wordt gebruikt voor kunststof onderdelen langs de ontvormingsrichting 1º~1,5º, en het minimum is niet minder dan 0,5º.