Jaka jest historia rozwoju technologii formowania rotacyjnego?

Jaka jest historia rozwoju technologii formowania rotacyjnego?

Historia rozwoju technologii formowania rotacyjnego przedstawia się następująco:

Początki i wczesne eksploracje

1855: Brytyjczyk R. Peters pomyślnie uzyskał patent na konstrukcję maszyny, która obraca i podgrzewa jednocześnie na dwóch osiach, co było wykorzystywane do produkcji metalowych powłok i innych pustych pojemników, kładąc podwaliny pod prototyp technologii formowania rotacyjnego.

1905: Amerykanin F.A. Voelke wprowadził tę metodę do produkcji wyrobów woskowych.

1910: Dwie szwajcarskie firmy wykorzystały tę metodę do produkcji czekoladowych jajek.

1932: Landau zarejestrował patent na maszynę wahadłową. W tym czasie przedmiotami obróbki w procesie formowania rotacyjnego były różne materiały, ale na świecie nie było wówczas komercyjnych surowców z tworzyw sztucznych, więc nie można było tego nazwać formowaniem rotacyjnym.

Wprowadzenie i początkowy rozwój surowców z tworzyw sztucznych

Lata 40. XX wieku: PVC zaczęto produkować komercyjnie, a przemysł formowania rotacyjnego rozwijał się szybko, ale ze względu na ograniczenia materiałowe wytrzymałość produktu była niewystarczająca, a rozmiar trudny do zwiększenia.

1949-1950: Pojawiła się pierwsza aluminiowa forma.

1953: Bud Lamont wyprodukował pierwszy produkt do formowania rotacyjnego z polietylenu, Myszka Miki, używając proszku polietylenu o niskiej gęstości (LDPE).
1955: Pallman opracował pierwszy młyn w temperaturze pokojowej, a mielenie polietylenu nie wymagało już warunków niskotemperaturowych, co przyspieszyło rozwój przemysłu.
Etap szybkiego rozwoju
W latach 60. XX wieku: Pojawiły się specjalne materiały do formowania rotacyjnego z polietylenu, a rynek był wykorzystywany głównie do produkcji zabawek. Proces formowania rotacyjnego rozwinął się szybko, co jest ściśle związane z poprawą właściwości żywic i sprzętu do formowania rotacyjnego. Opracowano wiele specjalnych tworzyw sztucznych do formowania rotacyjnego, takich jak PEP-320 i Raychenlflanlolin771 opracowane przez Union Carbide.
1964: Mcneil-Akron opracował pierwszą nowoczesną wieloramienną maszynę do formowania rotacyjnego, a jej podstawowa zasada jest stosowana do dziś.
1968: Formed Plastics wyprodukowało klosze lamp z poliwęglanu (PC) w procesie formowania rotacyjnego. Philips Chemical wynalazł usieciowany polietylen, co znacznie poprawiło odporność produktu na naprężenia środowiskowe (ESCR) i odporność na uderzenia.
Etap dojrzałości i powszechnego zastosowania
Lata 70. XX wieku: Proces formowania rotacyjnego był w stanie produkować duże pojemniki o pojemności 1500-4000 litrów. DuPont wprowadził liniowy polietylen o niskiej gęstości (LLDPE) i liniowy polietylen o średniej gęstości (MDPE lub LMDPE) do zastosowań w formowaniu rotacyjnym. Od późnych lat 70. XX wieku na całym świecie zaczęły powstawać stowarzyszenia formowania rotacyjnego, a od tego czasu stowarzyszenia i przemysł rozwijały się razem.
1978: Allied Signal wprowadził nylon 6 (PA6) do zastosowań w formowaniu rotacyjnym, a wytrzymałość i odporność chemiczna materiału zostały docenione przez przemysł. W tym samym roku Elf-Atochem (poprzednik Total Petrochemicals) wprowadził nylon 11 i nylon 12 do zastosowań w formowaniu rotacyjnym.
Lata 80. XX wieku: Firmy, stowarzyszenia i uniwersytety rozpoczęły dogłębne badania nad procesami formowania rotacyjnego. W 1990 roku Queen's University w Belfaście w Irlandii, pod kierownictwem profesora Roya Crowforda, założyła centrum badań nad formowaniem rotacyjnym i opracowała pierwszy system kontroli procesów dla formowania rotacyjnego: Rotolog.
Nowoczesny rozwój
XXI wiek: Formowanie rotacyjne rozwija się szybko na całym świecie. W przeciwieństwie do innych metod przetwarzania tworzyw sztucznych, kraje rozwinięte, takie jak Europa, Ameryka i Australia, nadal utrzymują wiodącą pozycję w tej branży. Opracowano również technologie formowania rotacyjnego piankowego, formowania rotacyjnego usieciowanego i formowania rotacyjnego wielowarstwowego.