تاریخچه توسعه فناوری قالب‌گیری چرخشی چیست؟

تاریخچه توسعه فناوری قالب‌گیری چرخشی چیست؟

تاریخچه توسعه فناوری قالب‌گیری چرخشی به شرح زیر است:

منشأ و اکتشافات اولیه

۱۸۵۵: ر. پیترز بریتانیایی با موفقیت برای طراحی ماشینی که همزمان در دو محور می‌چرخد و حرارت می‌دهد، حق ثبت اختراع دریافت کرد. این دستگاه برای تولید پوسته های فلزی و سایر ظروف توخالی استفاده می‌شد و پایه و اساس نمونه اولیه فناوری قالب‌گیری چرخشی را بنا نهاد.

۱۹۰۵: اف.ای. وُلکه آمریکایی این روش را در تجارت تولید محصولات مومی معرفی کرد.

۱۹۱۰: دو شرکت سوئیسی از این روش برای تولید تخم مرغ شکلاتی استفاده کردند.

۱۹۳۲: لاندو برای دستگاه نوسانی حق ثبت اختراع دریافت کرد. در این زمان، اشیاء پردازش فرآیند قالب‌گیری چرخشی شامل مواد مختلفی بود، اما در آن زمان هیچ ماده اولیه پلاستیکی تجاری در جهان وجود نداشت، بنابراین نمی‌توان آن را قالب‌گیری چرخشی نامید.

معرفی و توسعه اولیه مواد اولیه پلاستیکی

در دهه ۱۹۴۰: PVC به صورت تجاری تولید شد و صنعت قالب‌گیری چرخشی به سرعت توسعه یافت، اما به دلیل محدودیت‌های مواد، استحکام محصول کافی نبود و افزایش اندازه دشوار بود.

۱۹۴۹-۱۹۵۰: اولین قالب آلومینیومی ظاهر شد.

۱۹۵۳: باد لامونت اولین محصول قالب‌گیری چرخشی پلی اتیلن، میکی ماوس، را با استفاده از پودر پلی اتیلن با چگالی کم (LDPE) تولید کرد.
۱۹۵۵: پالمن اولین آسیاب در دمای اتاق را توسعه داد و آسیاب کردن پلی اتیلن دیگر نیازی به شرایط دمای پایین نداشت که این امر توسعه صنعت را تسریع کرد.
مرحله توسعه سریع
در دهه ۱۹۶۰: مواد خاصی برای قالب‌گیری چرخشی پلی اتیلن ظاهر شد و بازار عمدتاً برای تولید اسباب‌بازی استفاده می‌شد. فرآیند قالب‌گیری چرخشی به سرعت توسعه یافته است که ارتباط نزدیکی با بهبود خواص رزین و تجهیزات قالب‌گیری چرخشی دارد. بسیاری از پلاستیک‌های خاص برای قالب‌گیری چرخشی توسعه یافته‌اند، مانند PEP-320 و Raychenlflanlolin771 که توسط Union Carbide توسعه یافته‌اند.
۱۹۶۴: مک‌نیل-آکرون اولین دستگاه قالب‌گیری چرخشی چند بازویی مدرن را توسعه داد و اصل اساسی آن تا به امروز مورد استفاده قرار گرفته است.
۱۹۶۸: Formed Plastics با استفاده از قالب‌گیری چرخشی پلی کربنات (PC) آباژور تولید کرد. Philips Chemical پلی اتیلن متقاطع را اختراع کرد که مقاومت در برابر تنش محیطی (ESCR) و مقاومت در برابر ضربه محصول را تا حد زیادی بهبود بخشید.
مرحله بلوغ و کاربرد گسترده
دهه ۱۹۷۰: فرآیند قالب‌گیری چرخشی قادر به تولید ظروف بزرگ ۱۵۰۰-۴۰۰۰ لیتری شده است. DuPont پلی اتیلن با چگالی کم خطی (LLDPE) و پلی اتیلن با چگالی متوسط ​​خطی (MDPE یا LMDPE) را در کاربردهای قالب‌گیری چرخشی معرفی کرد. از اواخر دهه ۱۹۷۰، انجمن‌های قالب‌گیری چرخشی در سراسر جهان ظهور کردند و از آن زمان انجمن‌ها و صنعت با هم به سرعت توسعه یافتند.
۱۹۷۸: Allied Signal نایلون ۶ (PA6) را در کاربردهای قالب‌گیری چرخشی معرفی کرد و مقاومت و مقاومت شیمیایی این ماده توسط صنعت به رسمیت شناخته شد. در همان سال، Elf-Atochem (اجداد Total Petrochemicals) نایلون ۱۱ و نایلون ۱۲ را در کاربردهای قالب‌گیری چرخشی معرفی کرد.
دهه ۱۹۸۰: شرکت‌ها، انجمن‌ها و دانشگاه‌ها شروع به انجام تحقیقات عمیق در مورد فرآیندهای قالب‌گیری چرخشی کردند. در سال ۱۹۹۰، دانشگاه کوئینز در بلفاست، ایرلند، تحت رهبری پروفسور روی کرافورد، یک مرکز تحقیقاتی قالب‌گیری چرخشی تأسیس کرد و اولین سیستم کنترل فرآیند برای قالب‌گیری چرخشی را توسعه داد: Rotolog.
توسعه مدرن
قرن ۲۱: قالب‌گیری چرخشی در سراسر جهان به سرعت توسعه یافته است. برخلاف سایر روش‌های فرآوری پلاستیک، کشورهای توسعه‌یافته مانند اروپا، آمریکا و استرالیا همچنان موقعیت پیشرو را در این صنعت حفظ کرده‌اند. قالب‌گیری فوم چرخشی، قالب‌گیری متقاطع چرخشی و فناوری‌های قالب‌گیری کامپوزیت چند لایه چرخشی نیز توسعه یافته‌اند.